بررسی اثر عصاره متانولی پگانوم هارمالا و هارمین بر آسیب بافتی ناشی از دیابت در کلیه رتهای نر نژاد ویستار

هدف: از عوارض خطرناک دیابت، نفروپاتی دیابتی است که شیوع نسبتاً بالایی در بیماران دیابتی داشته و باعث نارسایی کلیه می شود. بررسی روند تخریب و مکانیسم‌‌های جلوگیری‌‌کننده از آن در جهت کاهش آسیب‌‌های بافتی مخصوصا با تیمار توسط گیاهان می تواند موضوع قابل تاملی باشد . مواد و روش‌ها: در این تحقیق اسپند با نام علمیPeganum harmala ، گیاهی از خانواده Zygophyllaceae  و ماده موثره آن به نام هارمین در آسیب کلیوی ناشی از دیابت، بر روی 80 راس رت نر نژاد ویستار در گروه‌‌های تجربی و دیابتی تحت تیمار با عصاره متانولی دانه و برگ پگانوم هارمالا و نیز هارمین صورت گرفت. پس از انجام مراحل فیکس و پاساژ بافتی، لام‌‌های میکروسکوپی تهیه شده و مطالعه گردید. یافته‌ها: در بررسی‌‌های بافتی چهار فاکتور تغییرات اپی تلیالی، تخریب توبولی، التهاب لوکوسیتی و گرفتگی مویرگی در کلیه بررسی و مشخص شد، گروه رت دیابتی دریافت‌‌کننده هارمین و گروه رت دیابتی دریافت‌‌کننده عصاره دانه دچار تخریب و آسیب‌دیدگی کمتری شده است در حالی که در گروه رت دیابتی دریافت‌‌کننده عصاره برگ این آسیب‌‌ها بالاتر بود و جالب توجه بود که درگروه‌‌های تجربی هیچ اختلافی با گروه کنترل مثبت مشاهده نگردید. نتیجه‌گیری: طبق نتایج بافتی در تحقیق ما عصاره دانه و هارمین این توانایی را دارد که جلوی آسیب بافتی ناشی از دیابت را بگیرد که این را می‌توان به آلکالوئید هارمین موجود در دانه نسبت داد.